วันจันทร์ที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2552

เซง

ฉันเกลียด เกลียดการโกหก
ฉันเกลียด เกลียดการใส่ร้ายป้ายสี
ฉันเกลียด เกลียดคนที่ไม่รู้ แล้วทำเป็นรู้
ฉันเกลียด เกลียดคนที่ทำเหมือนจะจริงใจ แต่ความจริงแล้ว ไม่เลย
ฉันเกลียด เกลียดพวกที่ไม่สำเหนียกตัวเองสักที คิดว่าตัวเองถูกอยุ่ร่ำไป
ฉันเกลียด เกลียดการตกเป็น"ขี้ปาก"ของคนอื่น
ฉันเกลียด เกลียดคนที่ชอบนักกับทำร้ายจริงใจคนอื่น
ฉันเกลียด เกลียดคนที่ชอบมาหาเรื่อง
ฉันเกลียด เกลียดพวกที่ลอบกัด
ฉันเกลียด เกลียดพวกขี้อิจฉา
ฉันเกลียด เกลียดพวกไม่มีดี แล้วยังไม่เจียมมม!!
ฉันเกลียด เกลียดคำว่า "เหลือเดน" แต่ตอนนี้ ฉันรู้สึกอยากจะพูดคำนี้ กับพวกเธอ
.
.
.
.
.
ฉันรัก รักเพื่อนทุกคนในกลุ่ม
ฉันรัก รักเพื่อนบางคนในห้อง
ฉันรัก รักส้ม
ฉันรัก รักเนิส
ฉันรัก รักหมู
ฉันรัก รักอิง
ฉันรัก รักเอ๋ย
ฉันรัก รักกุ๋ย
ฉันรัก รักอุ้มมี่
ฉันรัก รักพี่สร้อย
ฉันรัก รักนิน
ฉันรัก รักเพื่อนอีกหลายคนที่ไม่ได้ออกชื่อ
แต่ฉันเกลียด เกลียด เกลียด เกลียด เกลียด ...พวกมัน
เฮ้ออออ~ โล่ง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น