14 ตุลา

บทกวี 14 ตุลา

ทรราชหลงผิด

คิดปิดฟ้าสืบอำนาจ

คิดคดกันโกงชาติ

พาดาราขึ้นฟ้าไป
ฮ.ตกความลับแตก

ชื่อยับแหลกเสียงบอดใบ้

ยังดิ้นฝืนสู้ไป

ไม่ฟังเสียงปวงประชา
เขาไล่ก็ว่าชั่ว

ทำซี้ซั้วมั่วข้อหา

ผิดถูกไม่นำพา

ใส่ความว่าคอมมิวนิสต์
จับขังตั้งหลายวัน

จนสุดกลั้นต้องใช้สิทธิ์

ประท้วงช่วยชีวิต

คนไม่ผิดต้องปล่อยตัว
คนตั้งสี่ห้าแสน

เกาะเกี่ยวแขนมากันทั่ว

เสียงกึกก้องระรัว

“เจ้าคนชั่วต้องออกไป!”
แต่แล้วเจ้าคนผิด

กลับคดคิดจะสู้ใหม่

ลั่นไกฆ่าคนไทย

เพื่อสลายการชุมนุม
ตายไปเจ็ดสิบเจ็ด

มิสำเร็จคนยังสุม

ยังมาร่วมชุมนุม

พร้อมทุ่มเททั้งกายใจ
สุดท้ายต้องยอมแพ้

ด้วยเหลือแก้สู้ไม่ไหว

สองชายต้องหนีไป

ใจคนไทยจึงสงบลง
หากจบเพียงแค่นี้

ก็คงดีโชคสูงส่ง

แต่แล้วก็ต้องปลง

เลือดหลั่งลงหลังสามปี
เมื่อไหร่จะพ้นจาก

วังวนซากความบัดสี

พบแต่เรื่องดีดี

ส่งเสริมศรีสร้างชาติไทย
พี่น้องร่วมท้องเอย

อย่ามัวเฉยอย่าหลับใหล

การเมืองการบ้านไทย

ต้องตั้งใจไหวระวัง
อย่าให้เกิดซ้ำซาก

แม้ลำบากอย่าถอยหลัง

ช่วยกันรวมพลัง

ฝ่าไปยังฟากฝั่งฟ้า!
.

.
ขอให้วิญญาณวีรชนทั้งหลายจงไปสู่คติ
ด้วยจิตคารวะ